23 januari 2014: Op zoek naar informatie

De pijn in mijn heup word met de dag erger, steeds vaker doet lopen zo veel pijn dan ik liever maar niet loop. Opstaan van een stoel of bank is echt een marteling....Het word nu echt tijd om iets te doen.... ik open de website van de obesitas kliniek en lees verrast dat ze tegenwoordig ook in Den Haag zitten. Dat geeft me al moed, was bang helemaal naar Hilversum te moeten. Ik lees alles, neem alle informatie in mij op en ondanks mijn twijfel print ik de papieren. Nu even een afspraak maken bij de huisarts voor een verwijzing....

17 februari 2014: Die verwijzing he !

Nog altijd mezelf er niet toe kunnen aanzetten om met de huisarts te bellen. Ik vind de stap zo definitief, zo echt. En kan ik het nou echt niet zelf, er zijn zoveel mensen die het zelf doen, dan moet ik het toch ook wel kunnen...

28 februari 2014: Toch nog even een keer zelf proberen !

Ik wil het niet, ik wil het wel, ik wil het niet.............enz

Het gaat maar door in mijn hoofd, ik weet gewoon niet wat ik moet doen ! Ik wil wel, maar durf niet. Misschien toch nog maar een keertje zelf proberen... vol goede moed het volgende dieet ingestapt...hopelijk werkt dit.

20 mei 2014: Bonus kilo's

Het begon lekker, ik viel al gauw de eerste 5 kilo af, maar daarna werd het lastiger en nog moeilijker en voor ik het wist had ik de handdoek alweer in de ring gegooid en zaten de kilo's er weer bij. En natuurlijk wel met rente !!!

14 augustus 2014: Geen weg meer terug

Vandaag zoveel last van mijn heup dat lopen naar de plaza op vakantie niet meer lukt. We huren een fiets zodat ik mijn heup qau lopen wat kan ontzien. Ik voel me er behoorlijk ellendig over, ik wil dit niet, ik wil gewoon lekker actief zijn maar voel me dit allerminst.

Als Ronald en ik vanmiddag samen op de bank hangen en de tranen onophoudelijk over mijn wangen stromen weet ik dat het nu echt tijd is voor die volgende stap. Om uitstel te voorkomen bel ik direct vanuit het centerparks huisje de dokter en maak een afspraak voor 21 augustus...

21 augustus 2014: Naar de huisarts

Bloednerveus was ik zeg, weet zelf eigenlijk ook niet waarvoor maar met klamme handen ging ik naar binnen bij de huisarts. Gelukkig vond de huisarts het gezien de staat van mijn heup ook een heel goed idee om op deze manier snel gewicht kwijt te raken. We maken een afspraak voor 17 september voor de vooronderzoeken.

10 oktober 2014: Afspraak voor de screening

Vandaag werd ik gebeld voor een afspraak voor de screening.

Ik mag 28 oktober al, voor me gevoel heel snel maar aan de andere kant nog zo ver weg. Ben nu al zo nerveus dat ik bijna niet kan eten van de zenuwen. (ook wel goed voor de kilo's) Vandaag ook begonnen bij het bijhouden van mijn weekdagboek. Tijdens de screening moet je deze ingevuld bij je hebben. Best eng om zo eerlijk alles op te schrijven wat je eet, en ook wel schikbarend hoeveel het eigenlijk is !

18 oktober 2014: Zenuwen

Nog 10 dagen en echt ik heb zo de zenuwen.... vind het zo spannend. Na de screening duurt het 6 lange weken voor ik hoor of ik een positief advies krijg.

Daar duimen we dus voor !

27 oktober 2014: de dag voor de screening

Morgen is het zover, de screening....ik vind het doodeng. Het voelt zo alsof je getest gaat worden. Mijn screening duurt van half 9 tot 12 uur. 3,5 uur vragen beantwoorden....pfff....pittig hoor !

29 oktober 2014: De dag na de screening

Gisteren de screening gehad en wat was ik nerveus zeg.....echt klamme handen en trillende beentjes. De ochtend bestond voor een groot deel uit wachten...wachten en nog meer wachten. Allereerst gingen we met zijn 4e op de computer een vragenlijst invullen. Ongeveer 100 vragen later mochten we allemaal een voor een mee om gewogen en gemeten te worden. Daarna moesten we dus wachten....lang wachten. Dan allemaal een kamertje in en ik begon bij de psycholoog. Na een goed en eerlijk gesprek mocht ik richting de arts. Hier kreeg ik een klein onderzoek en werd er gevraagd naar mij voorkeur voor de operatie. Na de arts mocht ik naar de dietiste. Dit was het enige gesprek wat me wat is tegengevallen. Ik zat daar met mijn mapje vol bewijzen maar echt geinteresseerd erin waren ze niet. Gelukkig hebben ze wel alles gekopieerd en is alles toch in mijn map gekomen. Na de dieetiste mocht ik mijn laatste gesprek al in bij de bewegingsdeskundige. Daar moest ik een fietstest doen en na een goed gesprek was het klaar. De screening zat er op...................nu maximaal 6 lange weken wachten tot ze bellen met het advies !!!

6 november 2014: Wachten, wachten en wachten !

Ik vind het zo moeilijk, dat afwachten en niet weten hoe je leven er straks uit gaat zien !

Ben zo bang voor een afwijzing, zo bang dat het niet doorgaat en ik wil het zo onwijs graag.  En dan is er nu pas 1,5week voorbij.....nog 4,5 wachten misschien.

17 november 2014: Nog steeds wachten !

Jeetje wat is dit vreselijk zeg, dat wachten, dat steeds op mijn telefoon staren en hopen dat ie gaat !  Ik vind het echt een hele nare tijd en het is echt een emotionele uitputting. Ik slaap slecht, ben constant doodmoe en eten en drinken is echt een ramp. Nog max 3 weken, 20 dagen en heel veel uren wachten....zul je zien dat ze mij pas echt  met 6 weken gaan bellen.......... vreselijk !

19 november 2014: JA !!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik ben gebeld, na weken staren op mijn telefoon had ik vandaag een gemiste oproep !

Gelijk terug gebeld en ik heb een JA, ik ben geschikt bevonden voor een gastric bypass, jeetje wat een opluchting zeg, ongelofelijk ! Nu wel wachten tot februari tot de intake en het gesprek met de chirurg....dan waarschijnlijk eind febrauari starten met het voortraject en dan maart/april de operatie.....o, ik kan niet wachten............ mijn nieuwe leven begint....bijna !!!

20 januari 2015: Informatie bijeenkomst en gesprek chirurg

Vandaag weer een stap verder in dit super spannende proces.

Eerst hebben we een bijeenkomst gehad over van alles en nog wat, over hoe je straks moet gaan eten en natuurlijk wat de operatie allemaal inhoud. Na 2 uur mochten we een voor een naar de chirurg. De chirurg vertelde dat hij mij een GBP aanraadde en gelukkig is dat ook wat ik graag wilde. Het word wel het groene hart ziekenhuis in Gouda en niet leidschendam. Maakt opzich niet uit voor mij maar volgens de chirurg is er momenteel in Gouda geen wachtlijst en in Leidschendam wel. Ach maakt mij niet uit voor dat ene nachtje :-) 

Nu weer wachten op het telefoontje wanneer ik kan gaan starten met mijn voortraject....ik hoop enorm dat dit nog in Februari zal zijn. Met een beetje mazzel volgt de operatie dan in April of Mei !!!!

23 januari 2015: Een jaar verder !

Precies een jaar geleden zocht ik informatie op over een eventuele operatie..... het heeft me wat maanden gekost om de stap te nemen maar inmiddels kan het me niet snel genoeg gaan !

30 januari 2015: De telefoon gaat......

S'middags rond een uur of 4 gaat de telefoon en zie ik dat de kliniek belt. Er is een plekje vrij gekomen in de vrijdaggroep en de vraag is of ik dat plekje wil.... o,ja de startdatum is dan volgende week !!!!!

Wha, natuurlijk wil ik dat, bring it on !!!!

5 februari 2015: Morgen spannende dag...

Morgen is het zover, ik ga starten met het voortraject..... zo spannend om te gaan zien wie er bij mij in de groep zitten en met wie ik dit traject zal gaan doorlopen... Omdat het voortraject nu al zo snel start zal de operatiedatum liggen tussen 16 maart en 30 april.... Komt ineens super dichtbij !!!

6 februari 2015: De eerste groepsbijeenkomst....Spannend !!

Vandaag om 7:45 in de auto richting Den Haag, belachelijk vroeg maar bang om te laat te komen dus gewoon maar in de auto gesprongen en gegaan. Zoals te verwachten was ik dus veel te vroeg en parkeerde ik om 8:10 de auto.... Oke, nu nog 50 minuten wachten dus !!! Gelukkig ging de tijd snel voorbij en om 9:00 konden we starten. De groep bijstaande uit 1 man en 9 vrouwen is op het eerste oog een prima groep. Een heel diverse goep dat wel, sommige al lekker aanwezig andere wat meer op de achtergrond. Ik voel me goed in de groep en dat is het belangrijkste. Er heerst wel al vanaf het eerste moment een "wij" gevoel, een gevoel dat het ons met zijn alle gaat lukken en dat we er voor elkaar moeten zijn. De eerste bijeenkomst hebben we les van een psycholoog, een dietiste en de bewegingscoach. In het eerste gesprek horen we direct even een verrassing en dat is dat onze operatiedatum zal liggen tussen 6 mrt en 21 apr. Toch even een momentje van paniek, ik heb alles geregeld met als datum 16 mrt in mijn hoofd.... en daarbij.......6 maart is al over een maand !!!!!

7 februari 2015: Paniek momentje...

Vandaag is ons grote mannetje alweer 8 jaar geworden....Hoera !!!

Na een druk dagje zit ik s'avonds op de bank....vanuit het niets ineens buikpijn en het gevoel of ik moet overgeven. Ineens lijkt het door te dringen.... ik ga dit doen... deze enorme omslag in mijn leven...phoe ! De paniek is er allereerst omdat ik bang ben voor de tijd na de operatie, hoe gaan we dat doen met 3 kinderen. De oudste 2 moeten toch gewoon naar school en wat als ik ze niet kan brengen en halen. En wat met de jongste.... die is nu al niet bij te houden....hoe moet dat straks !!!  Dan de paniek om mezelf, ik ben altijd zo geweest, dit is mijn identiteit, wie ben ik dan straks......phoe !!!  Gelukkig zakt de paniek nadat manlief aangeeft dat hij gewoon zorgverlof opneemt als het nodig is en nadat mijn lieve zusje verteld dat het wel goed komt met mezelf....

8 februari 2015: Gedichtje geschreven

IK ben dik
Dik, dat ben IK.

Maar wie is straks IK ?
Straks misschien iets te zwaar, mollig of slank,
maar niet meer dik.

Dik, dat wás IK..
Maar IK blijf gewoon IK...

18 februari 2015: Ongeduldig & wat komt het dichtbij !

Er zijn momenten dat ik gek word van mezelf, ik zit de hele dag maar te wachten op het telefoontje met de verlossende datum... Een datum in maart met voorkeur, een datum in April met diepe afkeur..... maar aan de andere kant de constante dubbele knoop in mijn maag als ik denk hoe snel het maart is en hoe spannend ik alles vind.... Wat een achtbaan..... zucht !

20 februari 2015: De eerste datum in de groep is bekend !

Jeetje wat een spanning zeg, de eerste in de groep heeft haar datum al gekregen. 16 maart is ze al aan de beurt, dat is over 3 weken al !!! De spanning schiet er direct in, vooral de spanning van, als ze mij nu ook maar gaan bellen. Ik wil zo graag dat het nog in maart gaat gebeuren en niet dat het pas april word. Onzin natuurlijk want ook april is zo dichtbij, maar gevoelsmatig klinkt maart zoveel sneller !

22 februari 2015: Het zonnetje schijnt !!

Vanmorgen scheen de zon zo de slaapkamer binnen, heerlijk die eerste warme stralen. Ik heb dit jaar zin in de lente en de zomer, andere jaren had ik dat natuurlijk ook wel maar nu meer, het is dit jaar zonder dat stemmetje wat zegt, "zomer heerlijk, oef zomerkleren". De lente en de zomer zijn qua figuur voor mij altijd het meest confronterend en vind ik altijd moeilijk. Hoewel ik enorm hou van een dagje strand of lekker naar het zwembad voelt het nooit fijn. De veroordelende blikken die ik op mij voel geven mij nooit het gevoel van vrijheid. En ik weet dat die veroordelende blikken grotendeels in mijn eigen hoofd zitten en er misschien helemaal niet zoveel zijn, maar ik voel ze en dus voelt het zo ongemakkelijk ! Nu kijk ik uit naar de zomer, misschien dan al een kilo of 20 lichter, in nieuwe kleurrijke kleren en hopelijk met een gevoel van trots !!!

23 februari 2015: De datum, wat een schok !

Vandaag werd ik gebeld met de datum..... 8 mei...... werkelijk waar ik schok me kapot. Het werd even zwart voor mijn ogen en ik begreep er helemaal niets van. De datum zou toch liggen voor 21 april !!! Het probleem was dat ik had aangegeven niet te kunnen in de week van 17 april en juist daar hadden ze voor mij een datum, namelijk 22 april. Ik snapte werkelijk niet hoe het nou kon dat ik ineens als laatste stond terwijl ik naar Gouda moest omdat daar geen wachtlijst was en ik dan zeker voor de 17de geopereerd zou worden. Ik kon aan de telefoon alleen maar huilen, de mevrouw van het NOK begreep gelukkig mijn heftige reactie en vroeg me om morgen terug te bellen zodat we alles even konden gaan regelen.

23 februari 2015: 22 april, het dringt nog niet door !

Vanaf het moment dat ze hebben gebeld heb ik ongeveer non-stop gehuild, ik was zo overrompeld door de datum. 8 mei klinkt oneindig ver weg en 22 april is werkelijk de meest onmogelijke datum die er voor mij is. Roon zit in denemarken en 2 dagen later is het meivakantie en heb ik 3 kids thuis.... Is begrijp het nog steeds niet maar kan niet terug bellen zo emotioneel ben ik nog. Morgen maar even bellen !

24 februari 2-15: Een nieuwe datum !!!

Als ik de volgende dag zoals  beloofd  bel om alles vast te gaan leggen voor toch maar 22 april laat de mevrouw die ik gesproken heb weten nog even te willen wachten want ze wil nog even iets proberen. Een uur later belt ze terug dat ze het zo sneu vond en mijn argumenten dat deze datum heel lastig word voor mij dat ze even met de chirurg is gaan overleggen. Ik mag nu 2 weken eerder op 8 april..... Wow, nu komt het er echt aan !!!!

11 maart 2015: Datum definitief !

De datum staat eindelijk vast, 8 april om 10:30 moet ik mij melden in het groene hart ziekenhuis en gaat het echt gebeuren... Vandaag precies over 4 weken. Ik kijk er naar uit maar de spanning neemt ook enorm toe !!

21 maart 2015: De spanning begint te komen !

Nog 18 dagen, nog 2,5 week..... nu gaat het ineens toch wel snel voorbij.....  De spanning loopt nu aardig op en ik merk dat ik gespannen ben. Ik  ben er klaar voor maar toch kijk ik er ook wel een beetje tegenop. Het is de grootste verandering in mijn leven die ik ooit zal meemaken verwacht ik zo !

5 april 2015: Nog 3 dagen !!!

Nog maar 3 dagen en dan is de grote dag !

Aan de ene kant kijk er er zo naar uit maar aan de andere kant zit er al dagen een enorme knoop in mijn maag en heb ik buikpijn als ik aan de operatie denk. Het eten gaat wel super goed, al 7,2 kilo afgevallen in 3 weken...

8 april 2015: De grote dag !

Ik ben kalm, echt kalm, breng samen met Roon de kinderen naar school en daarna gaan we richting het ziekenhuis. In het ziekenhuis krijgen we eerst een gesprekje en daarna krijg ik te zien wat mijn kamer zal zijn. Ik moet lang wachten, ik ben pas rond 3 uur aan de beurt en al die tijd mag ik niet meer eten en drinken. Om half 2 mag ik me klaar gaan maken en doe ik mijn operatieshirt aan, om 2 uur halen ze me op om naar beneden te gaan. Eenmaal beneden word het infuus geprikt en krijg ik overal stickers geplakt. Ik ben nog altijd rustig en onderga alles alsof ik er zelf niet bij ben. Als ik de operatiekamer word in gereden voel ik heel even wat paniek, dit is het !

Ik stap zelf over op de operatietafel en krijg vrij snel mijn masker op, ik voel al snel hoe ik wegzak ..................

8 april 2015: Na de operatie

Langzaam word ik wakker en ik voel alleen maar pijn, onbeschrijvelijke pijn in mijn borst. Ik heb het gevoel of er 3 vrachtauto's bovenop me staan en krijg direct morfine. Ik herinner me daarna niets meer, pas rond een uur of 7 word ik weer wakker op mijn kamer. Roon is bij me en ik kan alleen maar huilen van de pijn. Ik heb exreem veel last van het gas waarmee ze je buik opblazen en weet me er geen raad mee. Ik druk constant op de morfine pomp om het maar even niet te voelen. Ik val daarna weer in een diepe slaap en de hele nacht slaap ik vervolgens steeds maar 10/15 minuten om vervolgens weer met pijn wakker te worden. Om 2:00 krijg ik een slaappil zodat ik even kan slapen en hiermee slaap ik tot een uur of 6.

Dag 2 begint................

12 april 2015: Buikpijn

Blegh, de soep, kwark en alle andere vloeibare troep komt me nu mijn neus al uit, zo vies.... Daarnaast heb ik buikpijn en voel ik me moe. In mijn buik lijkt alles op nieuw een plekje te zoeken en dat geeft ook wel wat pijn. Vandaag even lekker naar buiten om een rondje te lopen, misschien helpt dat even.

13 April 2015: Superrrrr...

Gisteren nog een moeilijk dagje, vandaag gaat het super !!!! Voel me goed en mijn energie lijkt terug te komen. smiddags voel ik me zo goed dat ik de kids lekker zelf op haal van school. Heerlijk om er weer even uit te zijn en het lopen doet me goed !

15 april 2015: Een weekje verder.

Pas een weekje geleden maar ik voel me super... Het vloeibare eten heb ik maandag al gestopt en sinds ik langzaam creakers eet voel ik me veel beter. De weegschaal is na de eerste week ook zo lief voor me... 3kilo eraf ! heerlijk

22 april 2015: 2 weekjes verder..

Ik voel me super goed, wel af en toe moe maar verder gaat het echt heel goed. Alles is me tot nu toe eigenlijk wel heel erg meegevallen. Eten en drinken gaan ook goed, wel hele kleine beetjes maar dat is logisch !

De weegschaal was ook weer lief na dit weekje, weer 1,5 kilo minder.

30 april 2015: Een weekje stilstaan....pfff

Ik ben er op voorbereid, het is me 100x verteld in het ziekenhuis maar toch is het zo niet leuk als de weegschaal ineens niet meer verder zakt. Heel frusterend.... Maar we gaan gewoon door, kan ook niet anders want meer eten past simpelweg niet :-) (uiteindelijk toch 0,6 afgevallen deze week)

13 mei 2015: Dag weegschaal, tot over 5 dagen !

We gaan er even tussenuit, even lekker 5 dagen uitwaaien op het strand van Rockanje.... Heerlijk natuurlijk, kijk er echt naar uit maar ook spannend want de weegschaal blijft thuis !!! 5 dagen niet wegen is natuurlijk voor mij heeeeeel lastig, even geen controlle pfff... maar we laten het los en zien het wel !!!

18 mei 2015: Hello weegschaal !

5 heerlijke dagen gehad op het strand, echt zo enorm genoten. Eten was wel lastiger omdat je niet echt goede tijden kunt aanhouden maar ondanks dat is het toch goed gelukt. Op het strand wel 1x de fout gemaakt om 1 enkel gefrituurd frietje te eten en die viel fout, echt zń last van mijn buik gehad,.... De dag erna gingen we uiteten en heb ik lekker sate zonder patat en saus besteld. Ik kreeg 3 enorme stokken sate en kon er maar 1 op. Zonder schaamte gewoon een zakje gevraagd en de rest lekker mee naar huis genomen. S'avonds op de bank nog heerlijk genoten van een sateetje en de dag erna ook !!! De weegschaal was super lief voor me na deze 5 dagen.... 1,5 kilo eraf !

22 mei 2015: Mijn eerste (kleine) dumping !

Jeetje mineetje wat kan je ziek zijn... hartkloppingen, zweten, spugen, trillen....echt vreselijk ! Maar ook een beetje mijn eigen schuld. Pizza gegeten en dat ging dus goed fout !!!

11 juni 2015: Te grote broeken en complimentjes

Vandaag voor kleren gaan kijken, voor het eerst dat ik bij de primark heb gekeken voor mijzelf. Deze winkel was altijd leuk voor de kids maar voor mezelf liep ik er hard voorbij. De broeken daar kon ik met 1 been nog niet in 2 pijpen komen dus die waren altijd kansloos. Nu paste ik gewoon de maat 48 !!!!

Niet gekocht want ze zaten veel te laag en das niets voor mij, maar het feit dat ze aankonden is voldoende :-)

Verder vandaag veel complimentjes gekregen, heerlijk......

16 juni 2015: rokjes die passen

Vandaag een half uur in mijn kast gezocht naar kleren die niet afzakken...... weer eens wat anders naar zoeken naar kleding die niet te strak zitten. Uiteindelijk de bak onder mijn bed ingedoken om te kijken of ik daar al iets uit pastte en jawel, een rokje maat 46 !!!! hij ging gewoon dicht !

Ongelofelijk gewoon, ooit in maat 54 nu maat 46

8 juli 2015: precies 3 maanden na de operatie

Alweer 3 maanden geleden, ongelofelijk hoe snel het gaat. De weegschaal zei vanmorgen 101,2 de magische grens van 99,9 komt zo dichtbij !

14 juli 2015: 99,9 JUH !!!!

JUHHHHHHHH, eindelijk zo super gaaf cool !!!!!

Onder de 100 kilo, een droom die uit komt een droom die nooit werkelijkheid leek te worden maar nu gewoon bereikt. Voelt als een super overwinning !

8 augustus 2015: 4 maanden geleden

32,2 kilo minder in 4 maanden, ongelofelijk dat ik al dat gewicht zolang heb meegedragen, zo lang heb meegeshouwt. niet te bevatten gewoon !

Ik ben meer dan blij met de beslissing die ik genomen heb, het was een grote beslissing een enorme inpact op alles en op iedereen in mijn gezin, maar elke dag zo blij dat ik het gedaan heb !

Vandaag een spijkerbroek gekocht in maat 44, echt hoe blij je daar van kan worden !

10 augustus 2015: Op vakantie.......

Vandaag op vakantie gegaan, spannend zo ver weg van huis, ver weg van het vertrouwde ziekenhuis, bang voor de galstenen. Maar ik laat alles los en geniet, ik geniet voor het eerst in mijn leven echt van de vakantie, ik maak me niet druk om kleren, ik maar me niet druk om pijntjes na een stukje lopen enz.... Gewoon doen waar we zin in hebben en niet te veel nadenken. Niet alleen ik merk het grote verschil bij mij zelf, maar ook de kinderen en Roon merken dat ik ontspannen ben, dat ik echt geniet. Naar het zwembad vind ik nog wel lastig, niet omdat ik onzeker ben maar ik heb het zo koud, echt steenkoud....

20 september 2015: 89,9 Hoera

nog geen 5,5 maand geleden zei mijn weegschaal keihard bijna 130 kilo, nu vanmorgen zei hij 89,9 !

Het gevoel is onbeschrijvelijk, echt niet te bevatten gewoon. Alsof ik droom of eigenlijk mijn droom leef....

29 september 2015: Die ene jas !

Vandaag totaal onverwacht liep ik er tegenaan, die ene jas, de jas waar ik al jaren van droom, de jas die alle jassen doet verbleken. Ondanks dat ik geen jas wilde kopen omdat ik er maar zo kort in kan moest ik hem pasen, gewoon even kijken hoe hij nu staat.  Ik pak maat 48 uit het rek, belachelijk te groot maar ik moet het toch passen. Zoals verwacht veel te groot dus zak ik gelijk naar de 44. Ook deze is nog te groot en dus pak ik behoorlijk verbaasd de maat 42. Trots als een pauw sta ik voor de spiegel naar mijn eigen spiegelbeeld te kijken, hij past, maatje 42 past gewoon. Dan zegt de verkoopster dat ik echt nog een maatje kleiner kan hebben, met grote ogen sta ik haar aan te staren, echt waar ! Dan het moment dat ik maat 40 aan trek en deze perfect past, gewoon gemaakt voor mij..... een moment om nooit te vergeten.... Ik wilde geen jas kopen maar ondanks dat ie 100 euries kost gaat ie mee..... ik moet hem gewoon hebben.